นกขมิ้นบินจรจากคอนไม้
พลัดถิ่นไกลหลงทางกลางเวหา
ฤาหลงค่ำคำเขาลือเล่ามา
สุดคณาคาดคะเนคิดเรรวน
นกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำนอนไหน?
พฤกษ์พงไพรพิมานแมนแดนสรวงสวน
ฤานฤพานนิรทุกข์สุขรัญจวน
จึงลืมหวนคืนรังครั้งเกิดกาย
โอ้นกขมิ้นพเนจรเจ้าร่อนเร่
ห้วงชเลกว้างนักเกินจักหมาย
ดารกะดารดาษอาจเรียงราย
เดือนเฉิดฉายก็เกินไกลกว่าได้ครอง
เถิดนกขมิ้นแม้นประสบครบตรีโลก
เสพสุขโศกนิพพิทาอย่าหม่นหมอง
ด้วยเห็นทุกข์ย่อมเห็นธรรมล้ำครรลอง
เพียงปีกสองจักบรรลุสุขาวดี
เจ้านกขมิ้นบินไปจากใจฉัน
อย่าลืมฝันงดงามอร่ามศรี
ปีกเจ้ากางครอบฟ้ามหานที
เพิ่มทวีทุกขณะสุดประมาณ...
คีตากะ 26 ธ.ค. 2559 21:13 น. - ID 149560 
2774
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
