บึ้ม!!! คำรามลั่นปีศาจร้าย
โถมทำลายร่างยับลงกับที่
ควันลอยโหมไฟไหม้ปฐพี
ปีศาจร้ายก็ย้ำยีมันทรยศ
โลกมนุษย์กำเนิดนานามนุษย์
ไม่สิ้นสุดความเลวร้ายหมายกำหนด
เดรัจฉานพลาญฆ่ามิละลด
คนธรรมดาท้อรันทดหมดเรี่ยวแรง
ไฉนเลยมนุษย์มิใช่ใจมนุษย์
ใช้เพียงร่างบริสุทธิ์เข้าแอบแฝง
อำมหิตผิดธรรมดาในสำแดง
เหมือนปุยเมฆที่ฉ่ำแฝงด้วยเลือดโชน
จะกลืนดินกินฟ้าทาด้วยเลือด
ยามเม็ดฝนแห้งเหือดก็ไกลโพ้น
จะพบทางชุ่มเย็นอุ่นอ่อนโยน
เหลือเพียงความลุกโชนแห่งเกลียดชัง
มิใช่เขาใช่เราที่ประสงค์
เมื่อโลกมืดดับลงใครจะยั้ง
ความเลวร้ายในประสงค์เกินกำลัง
ที่ผู้คนจะยับยั้งดังประสงค์
ความเกลียดชังยังเห็นเป็นที่หมาย
แบกความเป็นความตายความลุ่มหลง
เมื่อมีทุกข์ไม่ละวางไม่ปลดปลง
ไฉนเลย...ราชประสงค์จึงรับกรรรม