เถิด!ปล่อยฟ้าให้เป็นฟ้าอยู่อย่างนั้นปล่อยน้ำให้หมู่ปลาแหวกว่ายกันปล่อยความจริงความฝันให้เป็นไปปล่อยความรักให้สวยงามอยู่เสมอปล่อยให้ฉันรักเธอทั้งไกล-ใกล้ปล่อยอากาศอุ่นอุ่นโลมหัวใจปล่อยอารมณ์ให้หวามไหวไปแบบนั้นปล่อยคิดถึงลอยไปให้ไพศาลปล่อยให้กาลเวลานั้นผ่านผันปล่อยนกน้อยคล้อยบินตราบสิ้นกันปล่อยเมฆฝนไหวสั่นยามลมพัด...ฉันไหวหวั่นเมื่อเธอนั้นหวั่นไหวจึงทุกข์ใจในโศกโบกสะบัดเถิด!ปล่อยไปร่องรอยที่ร้อยรัดให้ความรักฉายชัดอยู่ในใจ
ก้าวที่...กล้า 4 มิ.ย. 2558 10:37 น. - ID 149345 
3062
3
5
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
