ทะเลไม่กว้างกว่าปีกนก
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
กว้างเหลือเกินท้องฟ้า กว้างกว่ากว้าง..
ริมทะเลทึ่ว่างว่างยิ่งกว้างกว่า
ว่างเพียงดักกักขังแม้แต่เวลา
ราวกับว่าเวลาหยุดสุดการเดิน
ทะเลกว้างเท่าเทียมฟ้า กว้างกว่ากว้าง
ความอ้างว้างว่างทบเท่า เราขัดเขิน
ทะเลใหญ่ ใจเราเล่าเหงาเหลือเกิน
นั่งเพลินๆน้ำตารื้นชื้นนัยนา
เหงานิ่งนั่ง นั่งนิ่งๆพิงความเหงา
ที่ใหญ่เท่าทะเลกว้าง อยู่ข้างหน้า
ไกลเกินก้าวยาวเกินไกลไปสุดตา
ไกลเกินกว่าตะโกนไกลให้ใครยิน
แล้วความว่างก็พลันหายสลายวับ
ด้วยพาดทับของเงานกเพลินผกผิน
ฉีกอากาศขาดเป็นทางระหว่างบิน
ที่ว่างแหวกแตกเป็นชิ้นภินท์พังพลัน
ในทะเลทีกว้างว่างกว้างกว่ากว้าง
ในระหว่างที่ลังเลเหและหัน
ใกล้จะพังรังจะแพ้. แต่ไหวทัน
ด้วยปีกนกปีกน้อยนั้น อันบอบบาง-
สอนให้สู้ให้รู้สิ้นให้บินสู้
ได้เรียนรู้ดูเรียนไล่ไม่เมินหมาง
ดูเรียงไล่ได้เรียนรู้อยู่ในทาง
เถอะ! ทะเลไม่กว้างกว่าปีกนก
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 9 มี.ค. 2558 00:09 น. - ID 149290 
3129
1
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
