มาแล้ว

พลายแก้ว เมืองกาญจน์

ก็เคยเพียร เขียนอ่าน งานอักษร

เมื่อครั้งก่อน เคยรวม ร่วมเสกสรร

กับเพื่อนพ้อง น้องพี่ กวีวรรณ

พอนานวัน เลือนหาย แยกย้ายไป

 

คนบ้านนา ป่าเขา ลำเนาหนอง

ก็ยังต้อง กรำงาน เรื่องหว่านไถ

พอลมหนาว คราวนี้ เกิดมีไฟ

กับห่วงใย วรรกรรม อยากค้ำจุน

 

เลิกงานนา มาบ้าน สร้างงานเขียน

แรกวิงเวียน  งงงัน หัวมันหมุน

ถ้อยครารม คมคาย กลายเป็นจุล

ตกใต้ถุน หรือไร หาไม่เจอ

 

พอเหินห่าง ร้างรา ปัญญาหย่อน

ต้องไล่ต้อน ค้นหา มาเสนอ

ผลงานแปร่ง แข็งกระด้าง อย่าคนเซอ

อยากให้เธอ พินิจ พิจารณา

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน