นำฝากถ้อยร้อยเรียงถึงเพียงหนึ่งคงตราตรึง...คำพี่มิมีเปลี่ยน แม้นวันคืนหนาวอุ่นที่หมุนเวียนยังเฝ้าเพียร...ฝากถ้อยด้วยน้อยใจ....ทุกถ้อยคำแทนทรวงว่าห่วงหา ผ่านเวลามั่นคงอสงไขย ฝากว่ารักคำหนึ่งถึงบางใคร อย่าผลักไสบอกปัดหรือตัดรอน...ปล.คิดถึง แต่ไม่ถึง คงไม่ซื้งถึงใจชาย...อิอิ