ณ ขอบฟ้าราตรีที่เงียบเหงา

ปาณาดี


ณ ขอบฟ้าของราตรีที่เงียบเหงา
หัวใจเต้นเพียงเบาๆก็รู้เสียง
ถวิลหาใครคนหนึ่งซึ่งเคยเคียง
คิดถึงเพียงแค่ไหน ได้แต่คอย

วิบวับไหวแสงไฟในคืนหม่น
หัวใจเอยใยร้อนรนปนเศร้าสร้อย
ฟ้าฝั่งนี้ส่งความรักให้ล่องลอย
และคิดถึงปลดล่อยไปตามกาล

โอ้รักหนอ....ไกลกันถึงเพียงนี้
ทุกค่ำคืนกล่อมฤดีจากฟ้าผ่าน
เจือด้วยรักด้วยคิดถึงอันทรมาน
อีกกี่กาลจึงจะพบบรรจบกัน				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน