เป็น"กล้วยไม้อากาศ"เหมือนขาดต้น
ต้องอาศัยอยู่บนต้นไม้อื่น
เขาเป็นขาเป็นแขนเป็นแท่นยืน
บังแดดข่มร่มรื่นโลกชื่นชม
แต่กล้วยไม้เป็นสิ่ง"อิงอาศัย"
คนเข้าใจยอมรับไม่ทับถม
แต่ส่วนมากครหาตามอารมณ์
มินิยมกล้วยไม้คล้ายเกาะกิน
ไม่อาจเถียงเพียงหม่นเมื่อคนหลู่
ยังมิรู้ทางเบี่ยงเลี่ยงติฉิน
ทั้งที่อยากมีปีกหลีกโบยบิน
เมื่อได้ยินคำหยามมาตามลม
เป็นผู้อิงอาศัยไม่มีเกียรติ
เมื่อถูกเหยียดคราใดใจไห้ห่ม
เกิดมาเป็นกล้วยไม้ใช่มิตรม
อยู่ใต้ร่มก้มทั้งชาติ...มิอาจโง
กล้วยไม้ป่าอาศัยต้นไม้หลัก
เขามิผลักลงคลุกฝุ่นก็บุญโข
ไร้ลำต้นจนตรอกแต่ดอกโต
ใช่คุยโวโอ่ด้วยสวยพอควร
เพื่อตอบแทนแดนดินที่กินอยู่
กตัญญูด้วยกลีบสีที่สงวน
เพื่อไถ่บาปภาพลบที่รบกวน
ตามกระบวนของสิ่งพึ่งพิงกัน