เธอ..

ประภัสสุทธ

๏ เผลอพบเธอบนความเหงา
ท่ามกลางเงาความหวัง
ทักทายคลายผ่อนป้อนพลัง
เติมแต่งแบ่งหวังกำลังใจ
๏ ความสดใสเธอส่องสว่าง
ดุจเดือนค้างกลางฟ้าผืนใหญ่
แจ่มจรุงบรรเจิดหัวใจ
บรรจงจัดไว้ในราตรี
๏ เรือนผมดำขลับรับใบหน้า
ดวงตาประกายเปี่ยมสุขี
เอ่ยคำพร่ำบอกหยอกวจี
ซุกซนแสนดีนะที่รัก
๏ เสน่ห์เหมาะสมบ่มความงาม
เชื้อเชิญเอิ้นถามความรู้จัก
สื่อสารผ่านเฟสฯเฝ้าฟูมฟัก
โอ้เธอเผลอลักใจฉันไป
๏ ส่งเพลงเพลินเพลินให้เธอฟัง
เธอส่งความหวังกลับมาให้
บอก “ชอบเพลง ปล่อย สุดบรรยาย ”
ฉันท้าทายด้วยเพลง “สัญญาณ”
๏ เชิญฟังบทเพลงแห่งความหวัง
เชิญใช้ใจฟังสนุกสนาน
บางอย่างอำพรางไว้เนิ่นนาน
บางอาการอ่านออกบอกความนัย
๏ เชิญหยิบหัวใจไปจากฉัน
แลกกันกับรักครั้งใหม่
กุมมือถือเพลินเดินโอบไหล่
ท่ามกลางฟ้าใสใจชื่นบาน
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน