ออกจากเมืองเรืองรามยามเช้าตรู่ขึ้นบนภูสู่พงไพรใจไห้หา
เธอไปอยู่ดอยใดในพนา
จะฟันฝ่าไปค้นหาจนเจอ
ตะลอนตะลอนไปกลางไพรเขียว
แม้ป่าเปลี่ยวเธออยู่ในใจเสมอ
เยือนแผ่นดินถิ่นชาวเขาเผ่ามูเซอ
คิดถึงเธอไปหลงคอยอยู่ดอยใด
ช่อสาละตระการบานน่าหลง
ถ่ายรูปส่งลอยผ่านม่านฟ้าใส
แม้ม่านฟ้าป่าเขากั้นเราไกล
แต่หัวใจดื้อจังยังชิดกัน
สู้บุกป่าฝ่าดงค้นพงกว้าง
แม้หนามเหนี่ยวเกี่ยวร่างคนช่างฝัน
แต่ยังก้าวเข้าไปกลางไพรวัน
เพราะเชื่อมั่นอยู่เสมอว่าเธอคอย
ทิ้งเธอไว้นานนักหนาในป่าเปลี่ยว
เกรงห่อเหี่ยวเปลี่ยวเปล่าและเหงาหงอย
จะนั่งถามกับดินถวิลรอย
ทั้งจะเฝ้าเศร้าสร้อยและน้อยใจ
เพื่อให้ความสัมพันธ์นั้นคงที่
พึ่งวิธีส่งผ่านสื่อสารใหม่
ส่งคิดถึงซึ่งพ่วงความห่วงใย
ผ่านฟ้าไปล้อเล่นไม่เว้นวัน
(สาละลังกา ที่วัดพระพุทธชินราช
จ.พิษณุโลก )
1625
2
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
