ทุกชีวิตล้วนพบพราก จาก และเปลี่ยน
ไหลวนเวียนดุจรวีสุรีย์ฉาย
จำพริ้มพักตร์รักเลื่อมมิเสื่อมคลาย
กอดเกี่ยวก่ายหมายรักมอบภักดี
แต่ความลวงควงคู่โลกนำโศกเศร้า
ราคะเคล้าเป้าทะลายจำหน่ายหนี
ความรักเดินหลงทางร้างไมตรี
คงไม่มีหวนกลับดับมืดมน
เหลือแต่ความจดจำคิดพร่ำเพ้อ
ตำนานเผลอใจรักสมัครสน
คิดว่าคือนิรันดร์หมายมั่นจน
เหลือเพียงกลลวงล่อพอลิ้มลอง
It has been so long since the sun has shined
All was lost and life was changed
I remember her face and I can feel the love all intwined
I feel the warmth of her embrace and the attentativeness of her eternity
But also the sting of lust and hope of something more
Bounded by the deception of this world
Go no more turn back and walk farther into the darkness
The feeling of love has gone astray
All that remains is but a memory, a hope
A legend of what once was thought to last forever
Learning that only deception is always present
(Uwe Behrens)