ตำนานเรื่อง สินไซ ตอนที่ ๖

Prayad

โปรดปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นางผียักษ์
ภาระหนักจักเร่งรัดอย่าขัดขวาง
แต่นางยักษ์รักหลงไม่ปลงวาง
ชีพมล้างต้องพระขรรค์ท้าวบั่นคอ
ถึงดินแดนกาละพฤกษ์นามนึกไม้
แขวนสะไบหรูหราภูษาหนอ
เครื่องเพชรทองเหลืองอร่ามงามละออ
อินทร์เตรียมรอให้สวมใส่สินไซทรง
ลุถึงถิ่นกินรีปักษีเทพ
ลงสรงเสพสระใสสุดใหลหลง
ไฟรักรุมรุ่มร้อนศรอนงค์
รักโฉมยงค์ใคร่ร่วมเรียงคู่เคียงนอน
เหล่ากินรีปรี่แย่งแข่งชิงคู่
หวังเชยชู้สู่ชายมิถ่ายถอน
บุพกรรมนำท้าวมิร้าวรอน
สบสมรคู่เตียงนาม เจียงคำ
จึงร่วมอยู่สุขเสพกับเทพนก
ปริวิตกถึงอาจึงลาล่ำ
จวบเจ็ดวันจึงจรจากด้วยหากจำ
เพียงเพ้อพร่ำจำเสียงเจียงคำครวญ
พร้อมสังข์ทองสองรามุ่งหน้าต่อ
เจ็ดโยชน์รอจรจรัลมิหันหวน
ดั้นด้นเดินพะเนินหนาป่าลำดวน
แมกหมู่มวลไม้หมากหลายหลากพันธุ์
เข้าเขตยักษ์กุมภัณฑ์สมมั่นมุ่ง
รอวันรุ่งมันออกล่าเวลาฉัน
จึงเข้าหาอาองค์ตกลงกัน
ทิ้งกุมภัณฑ์ลักลอบหอบอาคืน
comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน