ตำนานเรื่อง สินไซ ตอนที่ ๒

Prayad

จึงจัดมีพิธีการบนบานกล่าว
องค์อินทร์ท้าวดาวดึงส์พึงสะสาง
ให้กุมารถือกำเนิดโปรดเปิดทาง
สืบสายสร้างเสริมส่งเผ่าพงศ์พันธุ์
กุศลหนุนบุญพาเบื้องฟ้าส่ง
สมประสงค์ตรงเกิดช่างเฉิดฉัน
แม่จันทราคลอด สีโห โอ้อัศจรรย์
หัวเป็นช้าง หางนั้นเป็นสิงโต
นางน้องเล็ก แม่รุณ นัยบุญหนัก
ลูกที่รักเกิดพร้อมดาบ ทราบแล้วโอ้!
พระขรรค์ชัยพาลุยใช่คุยโว
มิพาโลรู้กันสิ้นนาม สินไซ
ยังมีน้องเกิดขนาบในคาบหอย
กุมารน้อยนาม สังข์ทอง ผุดผ่องใส
อีกกุมารทั้งหกมิตกไป
หากแต่ใจ แม่ทั้งหก ยากยกยอ
ยังยุแยงโหราให้หาเรื่อง
ฟ้องเจ้าเมืองลูกประหลาดอนาถหนอ
จักอาเพศเหตุร้ายย่อมหมายรอ
จึงร้องขอเนรเทศนิเวศน์วัง
แม่จันทราพาสีโหโอ้ละห้อย
แม่รุณน้อย สังข์ สินไซ ก็ไร้หวัง
ห้าชีวิตต้องระหกนกไร้รัง
บุกป่าไม้ใบบังแสนวังเวง
จึ่งองค์อินทร์เมตตายามอาภัพ
เนรมิตรฉึบฉับขยับเร่ง
เป็นศาลาท่ามอรัญอยู่กันเอง
จิตบานเบ่งเปล่งปลั่งประทังกาย
comments powered by Disqus
  Prayad

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน