ความพันผูกปลูกก่อยังรอผล
เพิ่งเป็นต้นเต็มสวนจวนเติบใหญ่
ถ้าเขาเมินเหินห่างทำอย่างไร
ต้นผูกพัน พันใจเราไปแล้ว
เมื่อหัวใจยับเยินเพราะเหินห่าง
เห็นช่องว่างห่างไกลจนใจแป้ว
ความกังวลจนท้อเริ่มส่อแวว
คือหนึ่งแนวในนิยาม"ความผูกพัน"
ผูกพันใดไม่พ้น กังวล ห่วง
แม้เลยช่วง ยกเมฆ หรือเสกฝัน
สู่ระยะ พ่ายผุ ปัจจุบัน
เยื่อใยอันพันผูกถูกทบทวน
ความพันผูกปลูกร่างสร้างพันธะ
ในจังหวะสะสมถมทุกส่วน
ด้วยหวังดี ห่วงใย ในกระบวน
ซึ่งสมควรหวนมอบตอบแก่กัน
พันธะความผูกพันอันรักษา
ยังคงค่าอยู่ในหัวใจฉัน
แม้ยามอยู่ "รู้ตื่น" ในคืนวัน
มิเคยบั่นพันผูกที่ปลูกเลย
เพียงทบทวนใจตนจนถ่องแท้
ให้แน่แน่ทุกอย่างก่อนอ้างเอ่ย
แม้ยอมรับกับท่า "ชา เฉยเมย"
แต่ไม่เคยลบสักอย่างระหว่างเรา