เธอฝากกลอนอ่อนหวานหว่านใยฝัน
เหมือนหมายมั่นวันอยู่เป็นคู่สอง
ว่ารักมั่นพันเกลียวหวังเกี่ยวดอง
เป็นคู่ครองสุขสันต์ในวันจริง
ด้วยรักล้นจนหักรักมิหาย
จึงมาดหมายผลักดันฝันทุกสิ่ง
เพื่อวันที่ชิดแนบอกแอบอิง
ร่วมตั้งหลักพักพิงเอื้ออิงกัน
และจุดปลายหมายปองของความรัก
จะแน่นหนักปักลงดำรงมั่น
แม้พายุดุบ้าจะฝ่าฟัน
ถึงฟ้าลั่นเปรี้ยงปร้างไม่ห่างกาย
เมื่อแสงทองส่องจ้าฟ้าสว่าง
วันเคียงข้างอย่างฝันนั้นเฉิดฉาย
ฟ้าหลังฝนพ้นพันอันตราย
ที่จุดปลายนั้นไม่เก้อเธอยืนยัน
ดุจคารมบ่มหัวใจจนใหลหลง
จึงพะวงวาดหวังดังเพ้อฝัน
หวังจะพึ่งความรักเธอผลักดัน
เดินสู่วันอันอยู่เป็นคู่เคียง
แต่จุดหมายปลายทางยังห่างนัก
และจุดพักตรงกลางมีทางเบี่ยง
แม้จุดปลายหมายมั่นวันร่วมเรียง
แต่พอฟ้าผ่าเปรี้ยง ! เธอเลี่ยงเดิน
หลังพายุดุโถมโหมพ้นผ่าน
เราซมซานหาเธออย่างเก้อเขิน
หาเท่าไหร่ไม่เจอ....เธอไกลเกิน
ใจยับเยินเดินกลับ...ฝันดับแล้ว!
1390
2
2
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
