ความรู้สึกเหนื่อยหน่ายคล้ายเบื่อเบื่อ
เหมือนฟืนไฟไม่เหลือเพื่อคิดเขียน
จนวันนี้หรี่ซากว่าเปลวเทียน
ใจเคยอยากพากเพียรแปลงเปลี่ยนไป
ความรู้สึกเต็มที่กระปรี้กระเปร่า
อย่างก่อนเก่าเรามีอยู่ที่ไหน
อ่อนเรี่ยวแรงแล้งหวังกำลังใจ
เป็นอะไรกันหนอ ?...ท้อแท้จัง
เพียงรู้สึกขาดคนสนใจห่วง
ไม่เหมือนช่วงไฟแรงแห่งความหลัง
แรงใจลดถดถอยด้อยพลัง
สิ้นแรงกายหงายหลัง...ยังที่นอน
ใจไม่พร้อมยอมลุกปลุกไม่ขึ้น
ทำหน้ามึนขึ้นเสียงเขียวว่า...เดี๋ยวก่อน
ความฝันเคยสวยนักชักปอนปอน
จะเขียนกลอนให้พริ้งด้วยสิ่งใด
กำลังใจไยหายเหมือนตายจาก
จึงเงียบมากยากเย็นเป็นไฉน
หรือเล่นแง่แค่ลวงให้ห่วงใย
หรือหัวใจเจตนาเลิกราจริง
ปล่อยให้เราเหี่ยวแห้งเรี่ยวแรงหาย
รอวันตายอ่อนแอจนแน่นิ่ง
อยากจะลุกแต่ใจมิไหวติง
จะพึ่งพิง "กำลังใจ" จากใครดี
1612
21
8
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
