อั๊ยฉ่า.... ^O^

KIRATI

ม่ายอยากเป็ง เลี้ยวคงลี ที่น่าคก       
จะขอจก...กางทำลี ที่เคยเห็ง            
เป็งโจงป่า ที่หน้าโหก และโกรกเป็ง
เลิกลำเค็ง ทงเจ็กซ้ำ ระกำกลืง          

ใครลั้งหัก จาหลักตี ม่ายมีหยุก
โหกฝุกฝุก...จะฉุกคร่า มาข่มขืง
ก่องอื่งต้อง มองหามีก กะหาปืง
ใครขักขืง...จากะซวก จวกม่ายนัก (ไม่เลี้ยง แฮ่ๆๆๆ)

มาแระเหยื่อ มาหนึ่งราย เลิงมาแระ
“อ่ะนั่นแน่ะ ปายไหนมา รึน้องครัก” (ที่จริงต้องน้องงงง ฉาวววว อิอิ)
“ไปหาหมอ แม่ป่วยใจ เป็นไข้จับ”
ไม่สิ้นศักท์ แสงสุภาพ จาหยักคาย


เถียมยางส่ง น้องเค้าบึ่ง ปายถึงบ้าง
หงุกหงิกใจ จงเลิงผ่าง หน้าร้างขาย
ชักมีกก้าว เข้าไปกะ เทียงให้ตาย
เสียงร้องว๊ายยย...อยู่นี่เอง คร๊าขอบคุง ( กึ๊ย ) !!!

แม่ค้าลึง มีกเอาไป ตกใจวูบ...
เอามือลูบ ตบหน้าอก...ผงกหุง-
-หังออกมา หน้า งง งง ตรงบุงคุง
ให้ว้าวุ่ง ใจสับสง คงม่ายกลัว

ม่ายล่ายสิ...เป็งคงลี ม่ายมีเกิก
ต้องระเบิก ให้เปิกเปิง เถลิงซั่ว
ว่าเลี้ยวคิก กางปล้งผลาง ร้างทองชัวร์
จาเอาตัว ไปถือปืง ยืงเป็งโจง ฮิฮิ

เปิกประตู ชูชักปืง ยืงตัวสั่ง...
คงหนึ่งมัง หังมาเห็ง ร้องเป็งโขง
เฮ้ย รายหว่า ..มังเอ่ยก่อง ร่องปืงโยง
เฮียกระโจง เข้ากอกรัก จักมักมือ

“ขอกคุงมาก ขอกคุงล่วย ที่ซ่วยอั๊ว
ไอ้ตัวซั่ว มังมาปล้ง ขงทองถือ
ฟามลีลื้อ ต้องโล่งลัง หยั่งเลืองลือ
อั๊วขอซื่อ...ลื้อจักโหน่ย จาล่ายม้าย”

อั๊ยฉ่า...นี่ มังอาราย ของมังวะ (เสียงอั๊วเอง อิอิ)
ตรูแค่จะ เป็งคงเลว ทำเหลวหลาย
กลักคล้ายพระ คอยมาอุ้ม และคุ้มพาย
ทำอาราย ก็ลูลี...ลีไปหม๊ก

อยากกิงหมา อยากฆ่าคง อยากปล้งแบงค์
ขี้เกียกแข่ง...กะชะตา ฟ้ากำหนก
ล้วงกาเป๋า เกากาป๋อง...ต้องรันทก
“ลี”แต่“อก”...ใต้“กกหมาย ในมือโจง”...เฮ้อออ....

แปลเลี้ยว ลังนี้....(แปลแล้ว ดังนี้ )

ไม่อยากเป็น แล้วคนดี ที่น่าคบ
จะขอจบ การทำดี ที่เคยเห็น
เป็นโจรป่า ที่หน้าโหด และโกรธเป็น
เลิกลำเค็ญ จนเจ็บช้ำ ระกำกลืน

ใครดั้งหัก จะดักตี ไม่มีหยุด
โหด สุดสุด จะฉุดคร่า มาข่มขืน
ก่อนอื่นต้อง มองหามีด กับหาปืน
ใครขัดขืน จะกะซวก จากไม่นับ

มาแล้วเหยื่อ มาหนึ่งราย เดินมาแระ
“อ่ะนั่นแน่ะ ไปไหนมา รึน้องครับ”
“ไปหาหมอ แม่ป่วยใจ เป็นไข้จับ”
ไม่สิ้นศัพท์แสงสุภาพ จะหยาบคาย
 
แถมยังส่ง น้องเขาบึ่ง ไปถึงบ้าน
หงุดหงิดใจ จนเดินผ่าน หน้าร้านขาย
ชักมีดก้าวเข้าไปกะ แทงให้ตาย
เสียงร้อง ว๊าย...อยู่นี่เอง ค่ะขอบคุณ

แม่ค้าดึง มีดเอาไป ตกใจวูบ
เอามือลูบ ตบหน้าอก...ผงกหุน-
หันออกมา หน้า งง งง ตรงบุญคุณ
ให้ว้าวุ่น ใจสับสน คนไม่กลัว

ไม่ได้สิ เป็นคนดี ไม่มีเกิด
ต้องระเบิด ให้เปิดเปิง เถลิงชั่ว
ว่าแล้วคิดการปล้นผลาญ ร้านทองชัวร์
จะเอาตัว ไปถือปืน ยืนเป็นโจร

เปิดประตู ชูชักปืน ยืนตัวสั่น
คนหนึ่งมัน หันมาเห็น ร้องเป็นโขน
เฮ้ย รายหว่า มันเอ่ยก่อน ร่อนปืนโยน
เฮียกระโจน เข้ากอดรัด จับมัดมือ

"ขอบคุณมาก ขอบคุณด้วย ที่ช่วยอั๊ว
ไอ้ตัวชั่ว มันมาปล้น ขนทองถือ
ความดีลื้อ ต้องโด่งดัง อย่างเลื่องลือ
อั๊วขอชื่อ ลื้อซักหน่อย จะได้ไหม"

อั๊ยฉ่าา นี่...มันอะไร ของมันวะ
ตรูแค่จะ เป็นคนเลว ทำเหลวไหล
กลับคล้ายพระ คอยมาอุ้ม และคุ้มภัย
ทำอะไร ก็ดูดี ดีไปหมด

อยากกินหมา อยากฆ่าคน อยากปล้นแบงค์
ขี้เกียจแข่ง กับชะตา ฟ้ากำหนด
ล้วงกระเป๋าเกากระป๋อง ต้องรันทด
ดี แต่ อด ใต้กฎหมาย ในมือโจง อิอิ 
...
...


ขอกพระคุงภาพจากเน็ก...อิอิ ^O^