สาวแม่ค้าขายไข่วิไลล้ำ
ยังจดจำรูปลักษณ์จนหนักอก
ไม่เห็นหน้าคราใดใจช้ำพก
ดุจดั่งตกเหวรักกระอักตาย
จะซื้อไข่มากินลิ้นกระดาก
จะออกปากถามไถ่ก็ใจหาย
เห็นดวงตาน่ารักก็ชักอาย
แกล้งกรีดกรายเมินพักตร์ไม่ทักเลย
เก็บมาคิดเช้าเย็นเห็นจะบ้า
เหม่อมองฟ้าครวญคร่ำแล้วทำเฉย
นั่งอมยิ้มคนเดียวกี่เที่ยวเอย
พี่สาวเย้ยตัดพ้อว่าคลอเพลง
จะกินไข่ครั้งใดใจยังนึก
เห็นภาพตึกขายไข่กับใบเข่ง
พร้อมรอยยิ้มคนขายก็หายเซ็ง
จนท้องเต่งเต็มที่ทุกทีกิน
เจ้าของไข่ไม่รู้สู้แอบรัก
ไม่ยอมทักเลยเจ้าเฝ้าถวิล
ลูกค้าไข่ไข้หนักรักยุพิน
เกรงจะสิ้นชีวาตม์ขาดลูกค้า
แกล้งไม่รู้ว่ารักหรือจักรู้
ก็อดสูแก่ใจจะไขว่คว้า
เฝ้าแต่คอยซื้อไข่อยู่ไปมา
จนใบหน้าจะเป็นไข่...เพราะใจรัก
(๑๘ เมษายน ๒๕๓๐)
1501
6
5
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
