ปลูกเจ้ามากับมือหรือไม่รัก
เฝ้าฟูมฟักมาแต่ต้นน้อยจนใหญ่
ทุ่มแรงฝันแรงหวังทั้งแรงใจ
หาปุ๋ยใส่พรวนดินกินน้ำพักน้ำแรง
เคยเสียเหงื่อเพื่อเจ้าราวห่าฝน
เคยอดทนมิถอยปล่อยดินแห้ง
เคยซื้อปุ๋ยด้วยเงินตราราคาแพง
เพื่อตบแต่งเจ้าใหญ่ให้ร่มเงา
เพียงอิงร่มห่มกายพอคลายร้อน
นั่งพักผ่อนตากลมใต้ร่มเจ้า
แอบภูมิใจว่าคือฝีมือเรา
มีร่มเทาเงากว้างใหญ่อย่างนี้
ไม่นานพวกนกกามาอาศัย
มันจัญไรอาจิณกินแล้วขี้
จนต้นไม้สวยสง่ามีราคี
นกอัปรีย์ทำจนยืนต้นตาย
แม้สุดแสนอาลัยจำใจตัด
เหลือประวัติไม้ใหญ่กับใจสลาย
อโหสิด้วยน้ำตาที่พร่าพราย
ให้นกกาทั้งหลายและไม้เอย
(ต้นแสลงใจ เป็นชื่อต้นไม้ส่วนใหญ่ใน
ทุ่งแสลงหลวง จังหวัดพิษณุุโลก)
1117
5
3
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
