เทวีอาร์เตมิส หรือ ไดอานา

Parinya

อาจเป็นเพราะความเขลาของเยาว์วัย
มิเข้าใจในฉากภายภาคหน้า
เห็นความทุกข์ของการเป็นมารดา
ในเวลาตกฟากเธอจากครรภ์
จึงขอครอง "พรหมจารี" ชั่วชีวิต
อาร์เตมิสประสงค์อย่างคงมั่น
เทพบิดรอนุญาตประสาทพลัน
อวยพรอันเสนอ เธอสมใจ
.....................................................
สิบแปดสาวสำอางนางอัปสร
กับเทวีบทจรไปป่าใหญ่
เล่นล่าสัตว์สำราญดังพรานไพร
เกิดมุมใหม่ในจิตพิสดาร
อาร์เตมิสสาวสวรรค์แห่งจันทรา
ลอยล่องท่องนภาลีลาผ่าน
บังเอิญเหลือบสายตามาพบพาน
หนุ่มหน้าหวานหลับใหลในนิทรา
เทวีหยุดรถทรงลงมาแวะ
จุมพิตหนุ่มเลี้ยงแกะในพงหญ้า
"เอนดิเมียน"พลันฟื้นตื่นลืมตา
หากคิดว่าคือฝันอันอำไพ
 "ซีอุส"  พระบิดามหาเทพ
รู้เรื่องราวพอสังเขปนั้นใหม่ใหม่
จำจะต้องขจัดตัดต้นไฟ
เรื่องรักใคร่งายงมไม่สมควร
เสด็จลงตรงมาหาหนุ่มน้อย
เสนอถ้อยคำขาดประกาศห้วน
จะนอนหลับหรือยอมตายให้ทบทวน
หนุ่มใคร่ครวญขอนอนหลับนับนิรันดร์
ขอนอนหลับตลอดไปโดยไม่ตื่น
เพื่อดวงมานหวานชื่นในความฝัน
เทพจึงสาปให้เขาหลับชั่วกัปกัลป์
รอเทวีสวรรค์แวะเยี่ยมเยียน
.................................................
ฉันอาจเหมือนเทวีอาร์เตมิส
ฝากจุมพิตลับเร้นเอนดิเมียน
เป็นพันธะเกินผละจากยังพากเพียร
เฝ้าวนเวียนส่งจิตจุมพิตเธอ
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน