น้ำค้างพรม ลมพลิ้ว ใจหวิวหวั่น
เร่งตะวัน ขับดารา เพื่อฟ้าสาง
จะรับขวัญ คนไกล รักไม่จาง
ฟังแล้วช่าง ชุ่มจิต ผิดกับเรา
ก็กี่ร้อน กี่หนาว ที่ร้าวรวด
ความเจ็บปวด เกาะกมล เป็นคนเหงา
แม้มิท้อ รอเวลา รักษาเอา
ดูเหมือนเศร้า ผิดหวัง มันฝังใจ
แม้อรุณ จะรุ่ง วันพรุ่งนี้
คงมิมี คนกลบ ลบหม่นให้
หวังเพียงเศษ นิดเดียว เสี้ยวฤทัย
จะมีใคร รับขวัญ ให้ฉันฤๅ