วันที่เรือขึ้นฝั่งเป็นครั้งแรก
เธอยังเป็นเช่นแขกที่แปลกหน้า
เราจึงเพียงยืนพบตาสบตา
โดยมิได้โอภาปราศรัยกัน
หลังจากนั้นหนึ่งเดือนเยือนอีกครั้ง
เพื่อจะฟังเพลงรักจักจั่น
ท่ามลมล้อคลอคลื่นเธอยืนยัน
"ไม่นับวัน" ลาจากอยากอยู่ยาว
มาเยือนครั้งที่สามฉันตามต้อย
เธอพาลอยเล่นลมเหินชมหาว
ไปทำความรู้จักทักทายดาว
"ไม่รู้ร้อนรู้หนาว" ราวละเมอ
ครั้งที่สี่ ที่เจอเสมอเท่า
เพราะสองเราปักหลักชักเย่อ
ฉันสัญญาจะไม่แสร้งกลั่นแกล้งเธอ
ผลัดกันแพ้แลเสมอตอนเย่อกลอน
เธอไปดูปะการังด้วยครั้งหนึ่ง
แล้วเราจึงขึ้นฝั่งนั่งพักผ่อน
ส่องนกสองสามกลุ่มที่ชุมพร
มีฉันด้วยทุกตอนตะลอนไป
เราจึงอยู่คู่กันในบันทึก
พร้อมรู้สึกดีดี มีมอบให้
เขียนเป็นตุเป็นตะจนสะใจ
นี่เพราะใครกำนัลแรงบันดาล
มอบบทกลอนนี้แม้นแทนของขวัญ
ซึ่งกำนัลเพื่อให้เก็บไว้อ่าน
ในหนึ่งช่วงชีวิตพิสดาร
เคยฝันหวานลับลับมากับใคร
( จาก ปิรันย่า แด่ ปลากัด )
1034
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
