เป็นลูกศิษย์หัวอ่อนเธอสอนว่ายามตกปลาอย่าดึงตึงหรือหย่อน
ถ้าตึงเกินเอ็นอาจจะขาดตอน
ถ้าหากผ่อนยานสุดปลาหลุดลอย
แต่ตอนเธอร้อยเอ็นเล่นไม่ซื่อ
แสร้งไขสือบอกสูตรพูดพล่อยพล่อย
เธอร้อยเอ็นเส้นปะติ๋วมีริ้วรอย
ตั้งใจปล่อยปลาหลุดไปใช่ไหมเธอ
ฉันไม่อยากตกปลามาบังคับ
กำกับให้ตกปลามาเสมอ
แม้ว่าฉันออกปากไม่อยากเจอ
ยังให้เย่อไม่หยุดสุดทรมาน
ถ้าเย่อไปเย่อมาปลาบาดเจ็บ
ฉันหนาวเหน็บเจ็บป่วยด้วยสงสาร
ถ้านั่งดึงสายเอ็นเล่นนานนาน
ทรมานปวดร้าวหลายเท่านัก
แต่ถ้าฉันกระชากปลาปากฉีก
เป็นเสี้ยวซีกจริงจริงยิ่งทุกข์หนัก
เพราะว่าปลาตัวนั้นฉันแสนรัก
เคยฟูมฟักเลี้ยงดูอยู่หลายปี
ถ้าหากปลาสุขสบายภายในบ่อ
ฉันอยากขอวางมือหรือเดินหนี
เพราะถ้าฉันดึงปลาพ้นวารี
ปลาอาจตายทันที...ที่ขึ้นมา