วิเวกวังเวงว้าวุ่นวิญญา
เรื่องเก่ามาเรื่องใหม่เกิดจนสับสน
เดินเวียนวนอย่างอยู่ในค่ายกล
ใจร้อนรนแต่มิได้เร่งรีบเลย
วิชาการเรียนร่ำเก็บในกรุ
มิบรรลุการงานเศร้าหนักหนา
โอกาศสิ้นเสียเวลาเสียน้ำตา
เสียวิญญาเสียสิ้นทั้งตัวตน
เชกเช่นหินก้อนใหญ่ประดับไว้
หนักโลกไหมไร้ค่าแม้นคนเห็น
เดินแตะดิ้นก้อนกลิ้งทุกเช้าเย็น
มิได้เป็นสิ่งของใครต้องการ
กวีวิเวก 7 มี.ค. 2557 03:54 น. - ID 148300 
1606
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
