นอนพังพาบอาบลมพลิ้วใต้ทิวสนมองเบื้องบนฟ้าโค้งดูโหวงเหวง
มีเมฆอยู่ปื้นเดียวเปลี่ยววังเวง
คลื่นร้องเพลงทะเล เห่เบาเบา
คิดถึงคนมีอดีตคอยกรีดเฉือน
จนวันเดือนหมองหม่นเป็นคนเศร้า
แม้ปีเดือนเลื่อนพ้นจนนานเนา
จนแฟนเก่า "หน้าแก่" ยังแพ้ใจ
ที่จริงแล้วทุกด้านของการจบ
ย่อมจะพบจุดเกิดกำเนิดใหม่
ทำร้ายตนซ้ำซ้ำอยู่ทำไม
ยอมรับ เมิน แล้วเดินไกล อย่าไปกลัว
โลกยังกว้่างทางยังมีที่สว่าง
เดินให้ห่างร้อนรุมมุมสลัว
อย่ายอมให้ความเจ็บเหน็บติดตัว
ที่มัวมัว เมาเมา เราทำมัน
ในซีกเสี้ยวของวันเราฝันได้
แต่หากไร้คุณค่าไม่น่าฝัน
ถ้าเพียงหลอกหัวใจไปวันวัน
กลับหลังหันแล้วสร้างตนให้คนมอง
เฉกเช่นเป็นหม้อบิ่นเครื่องดินเผา
ในวันเก่าเขาทิ้งแค่สิ่งของ
แต่วันนี้คุณค่าสูงกว่าทอง
อยากครอบครอง ได้แค่อยาก ยากเอื้อมมือ
1744
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
