แสงสว่างจากโคมไฟเล็กๆ ข้างเตียง ทำให้รอบตัวของฉันไม่มืดมิดอย่างที่ควรจะเป็น นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่ คงนอนหลับอยู่เป็นเตียงที่อบอุ่นและแสนสบาย แต่ทำไม ฉันถึงเดียวดายอยู่ตรงนี้ เหงานะ คิดถึงเค้าจัง เค้ากำลังทำอะไรอยู่นะ... ฉันเพิ่งเขียนไดอารีเสร็จ .. . . .... ไดอารี...บันทึกเรื่องราวชีวิตประจำวันของใครหลายคน ชีวิตประจำวันของฉัน มันวนเวียนแต่เรื่องราวของเธอ ... วันนี้ได้คุยกับเธอ เห็นเธอหัวเราะ ฉันมีความสุขจัง วันนี้ฉันร้องไห้อีกแล้ว เธอทำฉันร้องไห้ . . .. . . . . . .. ฉันรักเธอนะ คิดถึงจัง .. กินข้าวหรือยัง อย่าลืมกินข้าวนะ ขับรถระวังด้วยนะ เป็นห่วง... วันนี้ .. วันนี้ .. วันนี้ จนกลายเป็นทุกวัน ไดอารี่ของฉันทุกหน้า มีแต่เรื่องของเธอเต็มไปหมด เบื่อฉันไหม ไดอารีจ๋า .. . . 9 พ.ค. 2545 3.34 น.
9 พฤษภาคม 2545 06:15 น. - comment id 48428
ไดอารี่คงเบื่อมาก หากเจ้าของไม่เขียนอะไรเลย ทุกครั้งที่เจ้าของจับปากกามาขีดเขียน ได้อารี่รู้สึกยินดีอย่างยิ่ง คอยเป็นเพื่อน แม้จะให้ข้อแนะนำหรือกำลังใจอะไรไม่ได้ ไดอารี่ก็อยู่เป็นเพื่อน และบันทึกเรื่องราวความรู้สึกต่างๆไว้ ได้อารี่ซื่อสัตย์ ไม่เคยเปลี่ยนความรู้สึกหรือข้อความที่บันทึกไว้เลย .......... ได้อารี่ไม่เบื่อเธอ .....และรักที่จะให้เธอบันทึกความทรงจำต่างๆไว้เสมอ .....
9 พฤษภาคม 2545 08:34 น. - comment id 48436
เก็บความทรงจำดีดีไว้ใน diary เก็บสิ่งดีดีที่ให้จดจำ ทั้งความหมาย คำว่ารัก แม้สำหรับใครอาจไม่มากมาย แต่สุดท้าย จะซึ้งใจในสักวันหนึ่ง พี่คิดถึงจ๋าเสมอ
9 พฤษภาคม 2545 15:54 น. - comment id 48491
ผมเป็นโรคชอบแอบอ่านไดอารีคนอื่นครับ จริงๆแล้วไม่ดีเลย แต่หลายครั้งทำให้รู้ว่าคนที่เรารู้จักเค้าแอบคิดอะไรกับเรา จริงๆแล้วมีอะไรควรแสดงออกให้รู้ไปเลยครับ เก็บเอาไว้ สุดท้ายไดอารีอาจไม่ช่วยเราเคลียร์ปัญหานะ