๏ ..เมื่อธรรมะ....ไกล (กลาย).. ๏

กิ่งโศก

  ๏ คราบบุญนักบาปซ้อน ....   ซุกนัย
ทรัพย์ชั่วซื้อเบิกใบ ........  เทวโลกเบื้อง-
-สวรรค์นั่นใช่ไหน  ........  นำทรัพย์ ซื้อฤา
ซื้อมากยิ่งกระเตื้อง .......   เขยิบชั้นเยี่ยมสูง ๚ะ๛
  ๏ ใครหนอกำหนดกั้น ....  ทำเกณฑ์
เลี่ยงเบี่ยงบ่ายเอนเบน ..... อุบาทย์ใบ้
แข่งขันฉุดประเคน  .........  บริจาค
ยาจกตกนรกไหม้   ..........  เพราะไร้ทรัพย์สิน ๚ะ๛
 ๏ ประพฤติชั่วหยาบช้า..... เสมอหิน
บาปจับจึ่งอาจิณ  ............ อวดแจ้ง
แม้พระแม่ธรณิน ............   ยังแยก หนีนา
ร่างหล่นเลื่อนเสมือนแกล้ง....  กลบใต้นรกภูมิ ๚ะ๛
  ๏ มิอาจเอ่ยยกอ้าง ......  สาธยาย
ผู้ลุ่มหลงอบาย- ...........   มุขนั้น
เนื้อชั่วทุกไส้สาย .........   เส้นขด ขอดนอ  
ตะกละตะกรามหั้น ........   กัดเนื้อเถือผืน ดินเฮย๚ะ๛
  ๏ จ้องมล้างม้างล่ม ......  รานชาติ
อามีสสินบาทคาด .........  คิดปล้น
เถิดผลาญพร่าฆ่าขาด ....  ผ่าแล่ง ประเทศเนอ
เนรคุณข้ามพ้น .............  นรกห้วงอเวจี ๚ะ๛
                        + กิ่งโศก +
                 ๒๒  ตุลาคม ๒๕๕๖
พระอังคาร แรม ๓ ค่ำ เดือน ๑๑ ปีมะเส็ง
ที่มา : ดูละครพื้นบ้าน สุรยะ-จันทรคาธ 
คนบาปหนา ย่อมหนักแผ่นดิน 
เมื่อร่างหล่นลงดิน พระแม่ธรณี ยังแยกแผ่นดินหนี อย่างมิอาจรองรับร่างไว้ได้เลย
บาปเจ้าหนักหนาสาหัสสากรรแท้แล้ว
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน