..๏ เรารู้จักกันมากว่าสิบปี
เป็นเพื่อนซี้ทางใจในโลกฝัน
เขียนกลอนแก้แหย่เย้ากระเซ้ากัน
ความผูกพันเริ่มต้นบนเวปกลอน
เราสนทนาปราศัยไร้ซึ่งเสียง
อาศัยเพียงคารมคมอักษร
ก็คล้ายชิดสนิทสนมบ่มอาวรณ์
ฤๅ ปางก่อนไมตรีเคยมีมา
เราวางข้อกำหนดกฏเกณฑ์กัน
สร้างเขตกั้นเพื่อพ้นคนครหา
สายสัมพันธ์พี่น้องพ้องวิญญาณ์
ชั่วดินฟ้ามิตรภาพตราบสิ้นใจ
เรารับรู้อยู่เสมอทั้งเธอ-ฉัน
โลกเน็ตนั้นหลากคนมากกลไข
ฉันเปิดเผยเธอปิดมิดชิดไป
แต่เชื่อไหมไม่ยากหากติดตาม
จวบเมื่อวานฉันงงแถมสงสัย
เธอบอกใกล้เวลาจึงมาถาม
ฉันจะหลงรักไหมในรูปนาม
จะหักห้ามใจไหมหากได้เจอ
เพราะรู้จักกันมากว่าสิบปี
หัวใจนี้มีบ้างพลาดพลั้งเผลอ
ตราบที่ลมหายใจใฝ่ละเมอ
ถึงรอเก้อหัวใจนี้ยังปรีดา
ถามว่าหลงรักไหมในรูปนาม
ขอตอบตามความจริงยากยิ่งหนา
สุดหักห้ามปรามใจคราวใกล้ตา
แม้นรู้ว่าห่างไกลในโลกจริง ๚ะ๛