กลับมาบ้านกลอนเก่าเคยพิพาท
วาทะวาดสวนกันสนั่นไหว
ไหนจะพี่น้องครูดูมั่นใจ
ละเลงไว้เริงเล่นเป็นกลอนกานท์
ครั้นบ้านใหม่เล่นไม่เหมือนใจฝัน
พี่น้องนั้นลืมปลุกสนุกสนาน
เจอเวปใหม่มึนงงคงรำคาญ
ไม่เหมือนกาลก่อนเก่าเคยเย้ากัน
อาจจะเพราะบางอย่างที่เปลี่ยนไป
เลยทำให้ห่างเหินเกินกว่าฝัน
แอบคิดถึงบ้านเก่าของเรานั้น
หรือคงมีแค่ฉันรู้สึกมา
เคยไหมเคยย้อนดูกลอนเก่าเก่า
แล้วนั่งขำหยอกเย้าสิเหน่หา
แต่ยามนี้ไม่เห็นไม่พบพา
หรือเพราะว่าแปลกไปไม่เข้าใจ?
เคยทักทายง่ายง่ายไม่ต้องเพียร
แต่วันนี้แม้เขียนยังสงสัย
ว่ากี่เพื่อนกี่พ้อหนอเข้าใจ
จะเข้ามาเม้นท์ให้คิดถึงกัน
ยามนี้ฉันเมาไปไร้ความหมาย
ไม่มีที่ระบายขยายฝัน
ทั้ง..แมนยู..บางใคร..บรรลัยกัน
ไม่มีที่ให้ฉัน...บอกรักเธอ
วอนดวงดาวสักดวงบนท้องฟ้า
กรุณาส่องแสงสำแดงเสนอ
ช่วยสาดส่องเข้าใจ"ฉันและเธอ"
ให้"พวกเรา"เจอกันอีกสักครา