ความจริงอันระทมขมและขื่น ใครหยิบยื่นสู่จิตคิดฝากฝัง ยากนักคนจะพร้อมยอมรับฟัง สัมพันธ์พังหากขืนกลืนลงใจ จึงสร้างภาพลวงตามาหลอกหลอน ด้วยยินดีอาทรต้อนรับได้ ความระทมขมขื่นมิชื่นใจ ขอดองเก็บเอาไว้อย่าใยดี ใครมาเปิดเผยออกบอกความจริง แม้เป็นสิ่งที่ผิดขอปิดหนี แกล้งทำเป็นดองทิ้งสิ่งไม่ดี ยากเกินที่จะฟังอย่างเต็มใจ แอบซ่อนเร้นเก็บดองของไม่ดี เพื่อรักษาศักดิ์ศรีที่หลงใหล แม้ถูกว่าหน้ากร้านขอด้านไป เพราะมิคิดห่วงใยให้โศกตรม แต่จะโกรธเคืองขัดอึดอัดใจ หากว่าใครล้วงตับคิดทับถม หากผู้นั้นอยากได้รับนับนิยม จงกล่าวชมคำหวานท่านยินดี เพียงอย่าเปิดเรื่องจริงสิ่งทำผิด ทุจริตชั่วช้าเสื่อมราศี จงสื่อถ้อยหวานล้ำพร่ำวจี แล้วมนตรีจะอวยช่วยเจริญ ฯ
8 พฤษภาคม 2545 17:17 น. - comment id 48345
อืม...นั่นสิคะ เห็นด้วยเลย...เคยอ่านบทความหนึ่งเขียนเอาไว้ว่า***ไม่มีที่ใดในโลกเป็นความลับเพื่อให้คนทำผิด*** ไม่ช้าความจริงก็ต้องเปิดเผยออกมาไม่ว่าจะกินในที่ลับไขในที่แจ้งหรือ ไขไม่ออกก็ตาม
8 พฤษภาคม 2545 19:53 น. - comment id 48369
เขียนได้ดีจังเลยค่ะ
8 พฤษภาคม 2545 21:05 น. - comment id 48380
ใช่ ยอมรับ ความจริงเลยเนี่ย
8 พฤษภาคม 2545 23:17 น. - comment id 48406
เขียนได้ดีจริง ๆ
9 พฤษภาคม 2545 01:36 น. - comment id 48425
เขียนได้ยอดเยียม... มีสัมผัสที่ดีมากเลยจ้า.....
9 พฤษภาคม 2545 06:10 น. - comment id 48427
คิดถึงจัง หายไปนานเชียว
9 พฤษภาคม 2545 18:56 น. - comment id 48556
เก่งจังอิอิ..^&^
22 กรกฎาคม 2545 21:02 น. - comment id 62325
บุษ ประทับใจกลอนนี้ ของภีมจังค่ะ ความหมายดีมากค่ะ กลอนก็ สละสลวย งมงาม ค่ะ
22 กรกฎาคม 2545 21:03 น. - comment id 62326
บุษ ประทับใจกลอนนี้ ของภีมจังค่ะ ความหมายดีมากค่ะ กลอนก็ สละสลวย งมงาม ค่ะ