โลกไม่เคย สะดุด หรือหยุดนิ่ง
พาทุกสิ่ง ไหลเลื่อน ได้เคลื่อนไหว
ที่หมดแรง เสื่อมสลาย ก็ตายไป
นั่นมิใช่ สิ้นเชื้อ คงเหลือดิน
ให้พืชพันธุ์ นกกา ได้อาศัย
ผลิตเส้นใย กันไป ไม่จบสิ้น
จุดสุดท้าย ทุกอย่าง ย่อมพังภินท์
กลับเป็นดิน เหมือนเก่า ให้เราเดิน
แค่นี้แหละ ชีวิต ใยคิดมาก
มีพบพราก ทั้งนั้น ที่ฉันเห็น
หนีไม่พ้น โลกกำหนด เป็นกฎเกณฑ์
ไม่โอนเอน เข้าข้าง อย่างกฎ…..เรา