คนปีวอก

คีตากะ

69557.jpg
สิ้นเดือนเจ็ดฝนจางเจ้าห่างหาย
ใจละลายกลางฝนหล่นเวหา
เจ้าปีวอกหลอกพี่หนีลับตา
ทิ้งทุ่งนาเข้ากรุงลืมคุ้งแคว
ด้วยอำนาจเงินตราพารักล่ม
หลงนิยมรถใหม่ไม่แยแส
ลืมรถเก่าเคยขับไปลับแล
มาพ่ายแพ้ความจนดั้นด้นไกล
ตีค่าเงินเกินกว่าคำว่ารัก
ลืมรสผักริมรั้วมัวหลงใหล
รสอาหารจานด่วนชวนชื่นใจ
อบอุ่นในห้องแอร์เลยแปรปรวน
ทิ้งคนคอยบนแคร่ใต้แคใหญ่
ฝักใฝ่ใจเดินห้างห่างนาสวน
รมควันพิษจนงงคงเซซวน
ทำเนื้อนวลลืมลมห่มทุ่งธาร
ขออวยพรเจ้าไปได้ดีเถิด
อย่าต้องเกิดเหตุร้ายกลายร้าวฉาน
จงอยู่ดีมีสุขทุกวันวาร
อย่าซมซานเหมือนพี่ที่เก้อคอย...
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน