๏ โฉมตรูพธูรักสลักขวัญ
เลิศลาวัณย์เฉิดฉันกลางจันทร์ฉาย
พักตร์เพริศพริ้งพริ้มเพราเพลินผ่อนคลาย
สายลมส่ายระบายเบาบนแก้มบาง
๏ ถ้อยทีทุกท่วงท่าถูกทำนอง
สุ่มเสียงสำเนียงซ้องผ่องสล้าง
เอื้อนเอ่ยเอิ้นออดอ้อนโอดครวญคราง
บอกรักปักใจกลางค้างค่ำคืน
๏ จูบพี่นี้บรรจงจูบไม่จาง
จับนี้เบาเบาะบางบ่ให้ตื่น
ซบร่างระหว่างเนื้อแนบแอบพื้น
ปลดปล่อยรอยร่องรื้นระรื่นรัก
๏ ผิฝนฝ่าฟอนเมฆกลั่นหยดย้อย
นองน้ำในนาน้อยค่อยค่อยหนัก
อารมณ์พายุโหมโถมทะลัก
ปลดเปลื้องเครื่องคาวรักสลักใจ
๏ นวลนางเนื้อแน่งน้อยชม้อยมาด
หยาดเยิ้มเพิ่มรสชาติหวิวหวาดไหว
กำหนัดกำหน่วงเนื้ออะเคื้อไคล
เหงื่อโทรมโรมรินไหลร่างร้าวรอน
๏ หวานจึงหวานชื่นฉ่ำทุกคำหวาน
หอมนี้หอมหวนนานน้องสมร
รสนี้อร่อยนักรสงามงอน
มิอาจพรากจากจรจากห้องใจ