โคลงโลกนิติ
๏ ใบพ้อพันห่อหุ้ม กฤษณา
หอมระรวยรสพา เพริศด้วย
คือคนเสพเสน่หา นักปราชญ์
ความสุขซาบฤาม้วย ดุจไม้กลิ่นหอม๚ะ๛
โคลงเคลง
๏เสียงโคลงใครเห่ช้า ชื่นมา
กลิ่นระรวยนาสา เพริศพริ้ง
เสพโคลงเสพเสน่หา ทิพยะ
สุขซาบซับซึมทิ้ง โลกที้ยุ่งเหยิง๚
๏ใจบุญบานเบิกเบื้อง บัวบาน
หาสู่ครูอาจารย์ ค่ำเช้า
ฟังธรรมอยู่เนื่นนาน ซึมทราบ ใจนา
คือรสต้องลิ้นเข้า อร่อยรู้เหลือหลาย๚
การเมือง
๏ เหม็นคาวปลากลิ่นเจ้า ตัวปลา
งานไม่ยากทำมา มุ่งเลี้ยง
ทำผิดใหม่ทำคา คับประเทศ
เงินเหตุงบมากเพี้ยง เพื่อผู้เผาผลาน๚
๏คำแลพยางค์โย่งโย้ ยวนยี
เส้นสดจากเตากวี วาทเว้า
ชวนหัว(ชวนทะ)เราะอีกมี ขำฝาก ฝังฮา
ทิ้งโศกทิ้งซึมเจ้า จิกจี้เอวอร อ้วนๆฮาๆ๚ นะคับผม.....