ดอกไม้คลี่บานบนลานฝัน ใครจับปั้นแต่งแต้มแย้มเติมสี ใครจะเห็นความงามท่ามราตรี ว่าดอกนี้มีค่าน่าคู่ควร
จึงฝึกจิตคิดอยู่ให้รู้หลัก ใช้ธรรมพักพิงใจไม่ผันผวน อันรักใคร่ชายหญิงทุกสิ่งรวน อาจแปรปรวนตามกระแสที่แผ่มา
แม้วันนี้มีผู้รู้รักมั่น หากสักวันผ่านไปไม่เห็นค่า ก็ไม่ต่างจากเรือที่ลอยมา ไกลสายตาไกลห่างอย่างเดียวดาย
จึงเพียรเสมอไม่เผลอผลิ ใช้หลักธรรมครองสติมิเสื่อมหาย อันคำพูดบูดเน่าก็เปล่าดาย สู้วางกายวางจิตคิดครอบธรรม