๏.. ณ.คืนแรม แอร่มจันทร์..๏

กิ่งโศก

  ๏ พลบค่ำย่ำโพล้เพล้เสียงเห่หาย
อ่อนแสงแรงระรายเลือนวายดับ-
ลาพร้อมย้อมจันทรจรประทับ-
ประดาฟ้าระยับรับจันทร์แรม ๚ะ๛
    ๏ พลบย่ำโพล้เพล้บ่าย .... บรรพรต ลับแล 
สิ้นสุริย์ฉายยศ .... ย่อแล้ว
งันแลเงียบเรียบลด .... ลาวุ่น วายอา
สัตว์โลกต่างมิแคล้ว .... ล่วงเข้านิทรา
   ๏ จันทร์เสี้ยวเลี้ยวผ่านซุ้ม .... เมฆแฝง
ปิ่นศิวะสำแดง .... เดชไซร้
รัศมีหรี่ยิ่งแรง .... ทีฆรัต
คล้ายโอบประโลมไล้ .... พระแม่เจ้าเทวี
   ๏ ดื่นจวนดึกนึกเย้า .... ยลตัว
ใยเบิ่งซุ่มมุมสลัว .... แอบซ้อน
มัวชื่นตื่นชมกลัว .... ใครแอบ รู้เอย
โผล่สบประจบอ้อน .... ศศิเจ้าเห็นใจ
   ๏ ประทานหว่านรสล้ำ .... เลอสุข
ปลาตหายคลายทุกข์ .... พรากล้วน
ปรุงเสน่ห์เห่สนุก .... สนานนับ นานเนอ
เปล่งปลั่งประดังถ้วน .... ทรัพย์ถ้วมหัวหู
   ๏ จันทร์แรมแอร่มเจ้า .... อย่าจร จากเฮย
อยู่คู่ข้าอย่าถอน .... พรากข้า
โดดเดี่ยวยิ่งรอนรอน .... จิตร่ำ  เจรียงแล
เคียงแนบแอบเถิดอ้า.... อกผู้ระทม ๚ะ๛
         
            + กิ่งโศก +
    ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๖
ขึ้น ๔ ค่ำ เดือนแปด ปีมะเส็ง
 (พระจันทร์ข้างขึ้น แต่ใยคิดถึงข้างแรม)
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน