หากฉันมีปีกงามตามดั่งฝัน จะถลันโผผินบินสู่ฟ้า จะกางปีกสง่างามท่ามเวลา เย้ยดาราพร่างพราวคราวค่ำคืน ฉันจะโบกโบยบินในถิ่นกว้าง แม้เคว้งคว้างมืดมนจะทนฝืน พริ้วสะบัดปีกปลายหมายหยัดยืน แม้ค่ำคืนราตรีเร้นไม่เห็นทาง แต่ตอนนี้มีเพียงสองของมือเปล่า บนทางเท้าที่ทดท้อต้องถากถาง เพียงต้นฝันจะปลูกลงยังหลงทาง จำต้องวางจอบเสียบเพื่อเตรียมใจ หวังรอคอยฝนรินให้ดินชื่น ฉันจะตื่นมาปลูกฝันของวันใหม่ จะดูแลรักเจ้าทุกคราวไป จวบวันวัยสลายร่างบนทางดิน