ถึงบอกรักจากใจก็ไม่ซึ้ง ความคิดถึงทุกนาทีไม่มีค่า เพราะพูดบ่อยเกินไปไร้ราคา เธอบอกว่าต้องหารร้อยแล้วค่อยฟัง
เป้นคำพูดเรี่ยราดขาดน้ำหนัก คำว่ารักปี้ป่นสิ้นมนต์ขลัง จากปากคนไร้ค่าน่าเกลียดชัง เพราะไม่ยั้งหัวใจได้แผลเป็น
ไม่ได้อยากบอกเล่าเพื่อเอาชนะ แค่อยากจะบอกความในให้เธอเห็น ที่บอกรักมาเล่าทุกเช้าเย็น ใจลำเค็ญก็ยิ่งท้อยิ่งทรมาน
ยิ่งไม่อาจจะห้ามความคิดถึง มันหนักอึ้งเกินห้ามความคิดอ่าน ขอโทษด้วยที่ทำให้รำคาญ แต่เนื้อสารที่เธอเห็นเป็นความจริง