ซ่อนช้ำ

แมงกุ๊ดจี่

พระพรหม ฤา แต่งแต้ม........ชีวิต
กรรมก่อหรือลิขิต................เยี่ยงนี้
ชะตาจึ่งหลงผิด.................สาปส่ง
ชาติหนึ่งหวังทบหนี้............ชดใช้หมดกัน...

หากใดใดทุกสิ่งล้วน............เกิดแล้ว
ดุจดั่งกวาดถางแผ้ว.............ต่อตั้ง
กอปรรอยเยื่อยากแคล้ว........มัดแน่น
เสน่หาสุดยั้ง.......................ย่อมก้าวสุดทาง

พรางแววตาซ่อนช้ำ.............ในอก
กายอ่อนแรงสะทก................รวดร้าว
อบอวลกลิ่นนรก...................เริงเร่า
ยอมพ่ายกิเลสน้าว................เร่งเร้าฉุดลง

ขอปลดปลงแต่นี้...................เถิดหนา
หากว่ามีบุญญา.....................อยู่บ้าง
พระพรหมท่านนำพา..............หลุดบ่วง
ทุกอย่างกรรมเคยสร้าง..........จบสิ้นหมดเวร

ปล.๑ : วันนี้วันพระธรรมะสวัสดี
ปล.๒ : เพลงไพเราะโน๊ะ
ปล.๓ : พรุ่งนี้ค่อยมาทักทายสวัสดีเพื่อนๆ  นะคะ
ปล.๔ : คืนนี้สวดมนต์ทำวัตรเพื่อเป็นศิริมงคล ได้เวลาสมควรแล้ว 
ปล.๕ : ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต (จำม่ายร่ายเลี้ยวว่า url ไรอ่ะ ขออภัยด้วยค่ะ) 

"ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้นแล้วดับไปเป็นธรรมชาติ  เป็นธรรมดาของโลก"
กาลครั้งหนึ่งเคยคิดว่ารักคือคำตอบ แต่ ณ เพลานี้ "รักแค่คำหลอก"
ฟังแล้วรู้สึกดีในขณะฟังนั้น แต่พอผ่านไป ก็สลายไปไร้สิ้นเสียงใดใด เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
คำรักนั้น เกิดขึ้นแค่ตรงนั้น เวลานั้น ความรู้สึกนั้น แต่ ณ ปัจจุบันขณะไม่มีอะไรเกิดขึ้น 
การครองสติอยู่กับปัจจุบันนั้นถูกต้องแล้ว