ที่นิ่งเฉยใช่เห็นเป็นคนอื่นน้ำตารื้นกับวันอันอับเฉาฟ้าชีวิตวันนี้เป็นสีเทาไร้แม้เงาคนหวงห่วงอาทรจนค่อนแจ้งแสงเดือนลับเลือนฟ้าคอยวาจารักฝากจากสมรจวบเดือนต่ำดาวตกหัวอกรอนดุจจะทอนหัวใจไปจากกันคงลงเอยด้วยคำว่าลาจากพบเพื่อพรากจากไปใช่ไหมขวัญ?บนทางเดินเหินห่างระหว่างวันใครแปรผัน...ใครลวงหลอก...ช่วยบอกที