รู้ทั้งรู้ พี่นี้ ไม่มีสิทธิ
เพียงแค่คิด ห่วงหวง ทวงความฝัน
แค่แอบคิด แอบหวัง สร้างสัมพันธ์
หวงห่วงกัน เกินไปบ้าง อย่างควรเป็น
ก็ยังรู้ ว่าเป็น ไปไม่ได้
แต่หัวใจ ยังไม่ รับความเห็น
บังคับใจ ไม่ให้รัก แสนยากเย็น
จึงจำเป็น ปล่อยให้ ใจรักเธอ
ก็มีบ้าง บางครั้ง พลั้งไปหน่อย
เผลอใจปล่อย ลืมตัว มัวเผยอ
ลืมเจียมตัว เผลอใจ ไปหวงเธอ
แค่เพียงเจอ เธอนั้น หวานกับใคร
เหมือนมดแดง แอบแฝง พวงองุ่น
ใจว้าวุ่น ร้อนลน ทนไม่ไหว
เฝ้ามองเธอ เผลอรัก เธอแล้วไง
จึงต้องทน ทุกข์ใจ ไปวันวัน
จึงต้องจำ ย้ำไว้ ไม่มีสิทธิ
ได้เพียงคิด อย่าเผลอ เพ้อไหวหวั่น
ได้เพียงมอง ห่างห่าง อย่างห่วงกัน
อย่าหวังผูก สัมพันธ์ สายหัวใจ
o.มวลภมร.o