เห็นคราบขาวขี้เกลือติดเสื้อผ้า
บ่งบอกว่ามีเหงื่อไหลขี้ไคลโหย
รอคนซักล้างลาคราฝนโปรย
ลมโบกโบยเหม็นเหลือเหงื่อขี้เกลือ
แสงแดดแล้งแรงร้อนถึงค่อนจิต
ฤาจะคิดฤาจะค้นจนล้นเหลือ
สิ่งที่สร้างหลายมุมใช่คลุมเคลือ
ใครจะเชื่อว่าฝันนั้นมั่นคง
อย่าทุ่มเลยกายใจให้ใครหนึ่ง
เขาไม่ซึ้งรักหรอกอย่าบอกหลง
ป่าเป็นป่าอย่าบ้าถากถางพง
เพียงประสงค์ต่อทุนสมุนไพร
ฉันรู้แล้วเข้าใจใครคนนี้
ใช่จะดีมีฝันอันสดใส
เป็นสะพานเก่าๆก้าวข้ามไป
ด้วยหัวใจหวาดอยู่รู้หรือยัง
โลกภายหน้าป่าไม่สิ้นดินไม่หมอง
คนไม่ร้องทวงถามหรอกความหลัง
อาหารป่ายาไพรไม่หมดคลัง
เพราะโลกยังสมบูรณ์คูณอนันต์
เห็นคราบเกลือเสื้อผ้าหน้าตาแห้ง
คงหมดแรงอ่อนล้าคนบ้าฝัน
สงสารเหลือศรัทธาจะฝ่าฟัน
สร้างสวรรค์ลวงโลกโชกขี้เกลือ