เดียวดาย....

ดอกสารภี

เคยเอ่ยคำพร่ำขานหวานจากจิต
เคยแนบชิดเชยชมสมสุขเหลือ
เคยประคองสองแขนแสนจุนเจือ
เคยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ดูแลกัน
ไยเปลี่ยนไปใจเศร้าเงาไม่เห็น
ไยหลีกเร้นหลบหน้าพาหวั่นไหว
ไยเฉยเมยเอ่ยเว้นเอนจากไป
ไยทิ้งได้ใจดำทำช้ำทรวง...				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน