กลั่นอารมณ์ ร้าวรอน ผ่านกลอนเศร้า สื่อกานท์เหงา เรียงร้อย ถ้อยคำโศก ดวงความรัก หักดิบ วิปโยค คล้ายดั่งโลก มืดมน หม่นฤดี หยดน้ำตา รินไหล ใช้ขีดเขียน กับแสงเทียน จากใจ ใกล้ริบหรี่ ความรู้สึก สติ ที่พอมี กลั่นกวี สุนทร ก่อนดับลง ขออินทร์พรหม ยมยักษ์ ประจักษ์เถิด ถ้าแม้นเกิด ชาติหน้า อย่าได้หลง ให้ดวงจิต หนักแน่น แก่นมั่นคง ได้ถือธง เหนือใจ ใครทั้งปวง เกิดชาตินี้ ต่ำต้อย ทั้งด้อยศักดิ์ คนเคยรัก ลาไกล ไม่ได้ห่วง ต้องทุกข์ทน แสนช้ำ ระกำทรวง น้ำตาร่วง รินหลั่ง ไหลพรั่งพรู
1691
1
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
