พักสักหน่อย เถิดหนา ถ้าสับสน
ยังกังวล เกรงกลัว หัวใจหวาม
ตัวไม่อยู่ กับใจ ไม่ได้ความ
อย่าเพิ่งตาม ใจเหงา ที่เข้ามา
พักสักหน่อย พักใจ ที่ยังเจ็บ
ยอมหนาวเหน็บ เหงาบ้าง ยังดีกว่า
อย่ารีบร้อน เพราะเหงา รุมเร้ามา
ให้เวลา หัวใจ ได้ทบทวน
อยู่กับตัว เองก่อน หย่อนใจบ้าง
เติมพลัง หัวใจ ให้ครบถ้วน
สร้างภูมิต้าน ทานโศก วิโยคครวญ
ใจจักได้ ไม่รวน สะดวกใจ
หากยังเหงา เหงาบ้าง ก็ชั่งเหงา
อยู่กับเรา เข้าใจเรา ยังพอไหว
อยู่ในมุม ตัวเรา แม้ไร้ใคร
พักหัวใจ ให้หาย ไร้แผลเป็น
เวลายัง พอมี อย่ารี่ร้อน
เหมือนครั้งก่อน พลาดพลั้ง ดังเคยเห็น
เริ่มสะสม พลังใจ อย่างใจเย็น
รอเพื่อเห็น รักใหม่ ไม่จำลอง
.....มวลภมร....