เมื่อดินคิดถึงฟ้า ก็คอยจ้องมองตาของฟ้าไว้ ยามค่ำมีจันทร์และดาวระยิบไกล ฟ้าไม่ได้หายไปไหนยังเห็นกัน ยามเช้าฟ้าสว่าง อาทิตย์กระจ่างฟ้าฟื้นตื่นแล้วนั่น สว่างไสวเจิดจ้าทั้งหล้านั้น ดินอุ่นพลันเพราะแสงกล้าจากฟ้าไกล ยามฟ้าหม่นฝนพรำทั่ว ดินก็กลั้วน้ำฝนหม่นเอาไว้ สุดแสนเศร้าที่ฟ้าเราเขาหมองไหม้ ถึงอย่างไรดินจะอยู่คู่ฟ้า..ตลอดกาล ดินกับฟ้าอาจจะห่าง แต่ก็ยังเห็นกันได้ ดินต่ำต้อยรู้ว่าด้อยไม่ค่อยหวังอะไร แค่เฝ้ามองฟากฟ้าไกล . คอยส่งใจ .. เท่านั้นพอ ฉันเองคงเหมือนดิน ที่คงสิ้นความหวังใดใดหนอ ฟ้านั้นคือเธอที่ฉันเฝ้ารอ แค่รับรู้ก็พอ ดินจะขอ. เฝ้ามองเธอ
dokkoon 7 พ.ค. 2545 01:19 น. - ID 14698 
793
0
0
7 พฤษภาคม 2545 09:57 น. - comment id 48120
เห็นอยู่ตรงหน้า แต่เหมือนไกลห่าง มันเป็นสิ่งที่บีบคั้นความรู้สึกดีจริงๆ
7 พฤษภาคม 2545 14:24 น. - comment id 48152
โอ้โห คิดได้ไง ยามฟ้าหม่นฝนพรำทั่ว ดินก็กลั้วน้ำฝนหม่นเอาไว้ ชอบค่ะ ลึกดี
8 พฤษภาคม 2545 00:12 น. - comment id 48240
ผืนดิน แผ่นฟ้า ภูผา และท้องทะเล จะไม่เดินเร่ไปหาใคร แค่จะยืนหยัดคงมั่นโอบเอื้อกันและกันเพื่อเอื้อฝันแด่ผู้รู้ค่า..ในธรรมชาติงามที่ยิ่งใหญ่นั้น..รอประโลมและทายทักอย่างอ่อนโยนแด่ผู้ที่ก้าวเข้ามา..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
