อัปสรสวรรค์
แก้วประเสริฐ
อัปสรสวรรค์
งามแม่เอยหยาดเยิ้มเคลิ้มชวนฝัน
รูปลักษณ์พรรณพราวพร่างกระจ่างไสว
ผิวละออนวลทาบฉาบไฉไล
ดำพริ้มพรายขาวสว่างสุดพร่างตา
ยิ่งเพ่งพิศจิตหวามยามนวลน้อง
งามผุดผ่องสุดสะท้านผ่านไขว่หา
แม้เป็นเพียงภาพลักษณ์ยากจักลา
ชวนใฝ่คว้าหาอนงค์หลงนงคราญ
ปทุมเจ้าเคล้าคลอล้อลมเล่น
แม่เนื้อเย็นทาบร่างพลางยิ้มสรวล
ทั้งสามโลกป่วนเย้าเฝ้าคร่ำครวญ
ยามเนื้อนวลพลิกร่างสร้างปทุมมา
ชูกระจ่างเย้ยฟ้าพาสั่นระริก
เหมือนจะพลิกหัวใจให้อ่อนล้า
เกสรเจ้าโชยชวนล้วนกลิ่นผกา
อยากไขว่คว้าเชยชมภิรมย์ลักษณ์
โอ้แม่เอยหญิงใดใยเทียมเจ้า
ที่ยั่วเย้ารัญจวนครวญใคร่ประจักษ์
สิเน่หาใฝ่ชวนล้วนป่วนรัก
ใคร่จะควักหัวใจให้กล้ำกลืน
แม้นตัวพี่ได้ครองสองปทุมนี้
เย้ายวนยีอารมณ์มิข่มฝืน
จะคลอเคลียนวลเจ้าเฝ้าทุกคืน
ยามแม้ตื่นไขว่คว้าหาอนงค์นาง
งามยิ่งแล้วผ่องพรรณอันพิลาส
ล้วนดารดาษกลิ่นโฉมโน้มใจสล้าง
หากพี่ดับจะเคล้าเฝ้ามิจาง
คอยเคียงข้างแนบเจ้าเคล้านิรันดร์
แก้วประเสริฐ.