อวลอบอ้าวผ่าวร้อนนอนเหงื่อแตก
หยดเหงื่อแผก...แตกหยดรดรินหมอน
ลามหลั่งไหลไคลย้อยน้อยอาภรณ์
เมษาฯก่อน...ร้อนปนฝนพร่างพราย
ร้อนคนคิดติดแอร์แพ้อากาศ
เกลื่อนตลาด...ปองสมภิรมย์หมาย
บ่งเบอร์ห้าบ้าซื้อ...ยื้อสบาย
กี่มากมาย...สู้ร้อนนอนห้องแอร์
เพราะโลกร้อนคนร้อนนอนไม่หลับ
รถราขับ....ติดเครื่อง เมืองจึงแพ้
เป็นนครร้อนเรืองทุกเรื่องแล
ยิ่งขุดแร่แปรธาตุ....วาดเป็นเงิน
โลกจึงร้อน...ร้อนขึ้นทะมึนโลก
วิปโยค...อดสูอยู่ขัดเขิน
น้ำแข็งขั้วทั่วโลกบักโกรกเกิน
ละลายเชิญ...ท่วมเททะเลธาร
จึงมีแต่...แอร์ใจไว้ไล่ร้อน
จะขอนอน...เปียกเหงื่อเพื่อแตกฉาน
ขอรักษ์โลก...โศกจิตพิชิตกาล
ร้อนเป็นทาน...บุญแผ่แก่โลกเฮา
ผู้รับเคราะห์คลาดไปในรุ่นนี้
ตายเป็นผี...ผ่านไปใครล่ะเผา
รุ่นต่อชาติ...อาจไม่...มีวัยเยาว์
เพราะพวกเรา...เผาโลกเสียโศกซม