เสียงร้องไห้จ้าละหวั่น-นั่นใครหนอ? น้ำตาคลอแก้มใส-น่าใจหาย มิต้องกลัวหรือหวั่นภยันตราย อยู่กับยายยายจะเลี้ยงกล่อมเกลี้ยงชนม์ ยายก็แค่คนจน-คนเก็บขยะ เนื้อตัวคละกลิ่นคลุ้งทุกขุมขน บ้านซ่อมซ่อคือหลักพักสกนธ์ แต่จะดลรักหุ้มคลุมแก้วตา คนจนจนยากไร้ในทรัพย์สิน ช่วยชีวินเพียงหมายมาดปรารถนา ทารกน้อยลอยเมฆขาวสกาวฟ้า ความเดียงสายังมิรู้อยู่ที่ใด แม้แม่เจ้าไม่รักประจักษ์จิต ยายจะชุบชีวิตนิมิตใหม่ ให้เติบโต เพลิดเพลิน เจริญวัย เป็นผู้ใหญ่ที่ทรงศักดิ์รักซื่อตรง เจ้าดอกไม้สีขาวพราวผืนหล้า เป็นคนดีในวันหน้าอย่าใหลหลง ยามเทียนทองของยายละลายลง ขอเจ้าจงหลอมหล่อรักต่อไป จริง-ถึงแม้จนทรัพย์พาอับค่า แต่ขออย่าอับจนกุศลใส มีชีวิตอย่าหมายทำร้ายใคร มีหัวใจหลั่งจิตคิดกรุณา ยายนอนพักกายใจอยู่ในห้อง น้ำตานองชื้นไปทั้งใบหน้า ยินลูกหลานที่ยายเลี้ยงกล่อมเกลี้ยงมา เรียกยายว่า นางฟ้า ประจำใจ ................................................... แด่...นางลัว เซียะหยิง หญิงชราผู้เป็นนางฟ้าของเด็กๆ เธอเก็บเด็กที่ถูกทอดทิ้งกว่า ๓๐ คน จากถังขยะบริเวณถนนต่างๆในจินฮัว มณฑลเจ้อเจียง โดยมีอาชีพหาเลี้ยงชีวิต เพียงแค่เก็บขยะเท่านั้น ปัจจุบัน นางลัวป่วยหนักด้วยโรคไตวาย และกำลังจะตาย..... ขอบคุณรูปภาพข้อมูลจาก www.postjung.com
19 มีนาคม 2556 08:47 น. - comment id 1256821
งดงามครับท่าน ผู้มีเมตตาในโลกนี้ยังมีอยู่มากมาย พอๆกับคนที่ไม่มีเมตตา เรียกว่าความสมดุลย์ละกัน นะท่าน มีความสุขในยามเช้าๆๆครับ
21 มีนาคม 2556 06:23 น. - comment id 1256902
น้ำใจงดงามยิ่งนัก
21 มีนาคม 2556 14:33 น. - comment id 1256919
เห็นยากไร้ยังเอื้อเผื่อแผ่สุข แบ่งเบาทุกข์เพื่อนร่วมโลกที่โศกเศร้า คละเคล้าด้วยพวกอัปรีย์ มีแต่เอา ไม่แบ่งเบาให้ใคร ใจทมิฬ