๏ เขียนถึงฟากฟ้าทะเลกว้าง ทุกอย่างกางไกลเหมือนเธอไหม คลี่คลุมพุ่มตึกลึกถึงไพร ก้อนกรวดอวดผาใหญ่ ใจมนุษย์ ๏ อ้อมโอบอบอวลม้วนละมุน กลั่นหยดเจือจุนมหาสมุทร เคลื่อนค่ำต่ำฟ้าดาวเดือนผุด ยื้อหยุดฉุดใจให้เฝ้ามอง ๏ เขียนถึงแม่น้ำลำธารใส หล่อเลี้ยงสิ่งใดในบึงหนอง ห้วยหาดลาดตลิ่งบิ้งลำคลอง อาบเอ่อทดลองเลี้ยงสิ่งใด ๏ ชุ่มชื่นฉ่ำโชกโศลกเย็น หลอมเลี้ยงเส้นเอ็นทุกเส้นใย ดินป่านาเขาลำเนาไพร วิถีใจ ความคิด จิตวิญญาณ ๏ เขียนถึงธรรมชาติสะอาดสวย คนจน คนรวย คนกล้าหาญ สูงต่ำดำขาวสาวแก่ยาน ทั่วฐานหนทางต่างตรงไหน ๏ ผู้คน เกิด แก่ แลเจ็บ ตาย ความหมายคลี่คลายสลายไป นิเวศน์ชีวิตลิขิตไว้ " ธรรมชาติ " ย่อยสลายทุกชีวิต ๏ เขียนถึงมนุษย์ปุถุชน แหวกว่ายเวียนวนหลงยึดติด สิ่งใดไขว่นำทำความคิด บั้นปลายท้ายชีวิตคิดสิ่งใด ๏ หรือหวังตามหวังทั้งสังคม หรือบ่มสังคมตามหัวใจ หรือเพียง เลี้ยงหัว ตัวรอดไว้ ตามยุคทุกสมัยของสังคม ๏ ฉันถามเพื่อหวังให้คิดต่อ หลอกล่อต่อคำร่ำระดม รึโลกทุกอย่างสร้างเหมาะสม ปล่อยปละคละเปือกตมชะตากรรม ประภัสสุทธ 13 มีนาคม 2556
ประภัสสุทธ 18 มี.ค. 2556 16:02 น. - ID 146778 
2249
1
0
18 มีนาคม 2556 19:52 น. - comment id 1256810
มาอ่าน มาทักทาย สหายเก่าค่ะ
18 มีนาคม 2556 20:55 น. - comment id 1256817
ขอบคุณมากครับ :-)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
